To dixtaki: Denver Nuggets: Μια "Γλυκιά Καταστροφή"

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Denver Nuggets: Μια "Γλυκιά Καταστροφή"

«Στη ζαχαροπλαστική, να ξέρετε, ότι δεν πετάτε τίποτα. Και να σας καούν και να σας παραψηθούν τα γλυκά, κάτι άλλο θα τα κάνετε. Γλυκές καταστροφές…» Τάδε έφη ο Bill Russel της ζαχαροπλαστικής, Στέλιος Παρλιάρος. Η τεχνική της «γλυκιάς καταστροφής» απομυθοποιεί πλήρως τη δυσκολία παρασκευής ζαχαροπλαστικών έργων τέχνης, αφού δημιουργεί οάσεις απόλαυσης με τη βοήθεια γλυκών, που είτε δεν πέτυχαν, είτε δεν εκτιμήθηκαν δεόντως από κάποιους ουρανίσκους. Γρήγορα, εύκολα, οικονομικά. Η παρακάτω συνταγή του «γλυκού αλχημιστή»  αποσαφηνίζει τη φιλοσοφία της εν λόγω τεχνικής.

Εκμέκ με μελομακάρονα
Μελομακάρονα που επεβίωσαν χάρη στις υποτονικές -λόγω εορτινών υπερωριών- κινήσεις των κροταφογναθικών αρθρώσεων; Μελομακάρονα που πήραν το Χρυσό Βατόμουρο για το ρόλο του ξεναγού στα λημέρια της γλυκοθεραπείας; Όπως και να ‘χει, μετατρέπονται σε μια σφικτή βάση, που παίζει υποδειγματικά το “pick and roll” με μια μερακλίδικη κρέμα από φθηνά, πλην τίμια υλικά. Η επιτομή της ομαδικότητας. Super γλυκό, δίχως το super υλικό.
  •    Υλικά για τη βάση:
μελομακάρονα
  •   Υλικά για την κρέμα:
500 γραμμάρια φρέσκο γάλα
500 γραμμάρια κρέμα γάλακτος
80 γραμμάρια ζάχαρη
80 γραμμάρια κορν φλάουρ
1 κλωναράκι φυσική βανίλια
  •    Εκτέλεση:
Τοποθετούμε τα μελομακάρονα ως βάση, σ’ ένα πυρίμαχο ή σε ένα ανάλογο σκεύος. Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το γάλα, την κρέμα γάλακτος, τη βανίλια και τη μισή ζάχαρη και την τοποθετούμε στη φωτιά. Σ’ ένα μπολ, διαλύουμε το κορν φλάουρ με την υπόλοιπη ζάχαρη, μαζί με λίγο απ’ το μείγμα γάλακτος. Μόλις πάρει βράση το μείγμα, ρίχνουμε σ’ αυτό το κορν φλάουρ και ανακατεύουμε. Όταν η κρέμα δέσει, την αδειάζουμε πάνω από τα μελομακάρονα. Σκεπάζουμε το γλυκό με μια μεμβράνη και το αφήνουμε να κρυώσει για 20 λεπτά στο ψυγείο. Πασπαλίζουμε προαιρετικά με καρύδια, μέλι και κανέλα. Voila!

Denver Nuggets
Τη συμβουλή του Παρλιάρου φαίνεται πώς ακολούθησε και ο general manager των Denver Nuggets, Masai Ujiri, δημιουργώντας ένα μπασκετικό σύνολο τόσο λαχταριστό, όσο το παραπάνω Εκμέκ. Γρήγορα, εύκολα, οικονομικά. Κυρίως μέσω ανταλλαγών. Ταλαντούχοι γυρολόγοι που διαλαλούσαν την πραμάτεια τους από παρκέ σε παρκέ, ρολίστες πολυτελείας που δεν έδεσαν ποτέ με τη φιλοσοφία κάποιας ομάδας, φιλότιμοι εργάτες που προσπεράστηκαν από πληθώρα ομάδων στη διαδικασία του draft. Υλικά που περίσσεψαν, υλικά που δεν εκτιμήθηκαν. Μια υπέροχη ευκαιρία, για μια «γλυκιά καταστροφή» στο ταψί του “Pepsi Center”.

Denver Nuggets ’12-’13. Η επιτομή της ομαδικότητας. Γιοργαλίδικα τρεξίματα σε όλο το γήπεδο που αναγκάζουν τις γλώσσες των αντιπάλων να γυαλίζουν το παρκέ, όξινη βροχή από assists (24.5/αγώνα) που διαβρώνει κάθε αμυντικό πλάνο και ανεξέλεγκτες αλυσιδωτές αντιδράσεις στο σκοράρισμα (105.9 πόντοι/αγώνα), παρά την απουσία καθαρόαιμου σκόρερ. Super ομάδα, δίχως το super αστέρι. Το βαθύ-ισορροπημένο roster από αθλητικά κορμιά που μπορούν να αγωνιστούν σε δύο και τρεις θέσεις, χαρίζει απλόχερα στον σκακιστή George Karl την ευκαιρία να δώσει σάρκα και οστά σε οποιοδήποτε διαστροφικό σύστημα κι αν οραματιστεί. Το βλέμμα των «Σβόλων», ίδιο με εκείνο του Jack Nicholson στο “The Shining”, στην αξεπέραστη σκηνή με το τσεκούρι (“Ηeres Johnny..!”), κάνει ολοφάνερη την πρόθεσή τους να …σβολώσουν οποιοδήποτε αντίπαλο. Η επίτευξη των 14 συνεχόμενων νικών τους στο ροντέο της Δυτικής περιφέρειας, δεν αποτελεί, άλλωστε, τυχαίο γεγονός. 

Θα καταφέρουν άραγε οι γκασμάδες του Denver να χτυπήσουν πάνω σε χρυσό, στη ρότα των φετινών play-offs; Ακόμα κι αν αποτύχουν, θα συνεχίσουν να παραδίδουν ταχύρυθμα μαθήματα αποθέωσης της δύναμης του συνόλου, μέσα απ’ τη διαδικασία της «γλυκιάς καταστροφής».



2 σχόλια:

aposperitis είπε...

Για άλλη μια φορά ένα "ντελίριο οργιαστικής φαντασίας". Ανεπανάληπτο πάντρεμα ζαχαροπλαστικής και μπασκετικής τέχνης από τον μοναδικό στο είδος του-"αλχημιστή", Γκάλη Cooper...

Commissioner S είπε...

Tο άρθρο σβολώνει περισσότερο από τους Nuggets.

Δημοσίευση σχολίου