Καλησπέρα καλησπέρα,
Μια καινούρια σεζόν ξεκινάει εντός ολίγων ημερών και ο Ολυμπιακός φορώντας το στέμμα του Πρωταθλητή Ευρώπης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά καλείται να επαναλάβει το ακατόρθωτο. Όχι, δε θα μιλήσω για κανένα three-peat αλλά για μία ακόμη παρουσία σε Φάιναλ Φορ που ουσιαστικά αυτός είναι ο στόχος κάθε ομάδας που σέβεται τον εαυτό της και πόσο μάλλον ο Ολυμπιακός που τα τελευταία 5 χρόνια έχει καταφέρει τα ακατόρθωτα. Βέβαια εδώ θα μου πείτε «τι σημασία έχει το παρελθόν ρε μεγάλε» ; Και δεν θα έχετε άδικο, αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει με μιας τα τελευταία χρόνια ;
Ο φετινός Ολυμπιακός έχει αλλάξει (σώπα ρε ; ). Η φιλοσοφία είναι μεν η ίδια αλλά αρκετοί καινούριοι παίκτες προστέθηκαν στο εναπομείναν χρυσό ρόστερ που όλοι γνωρίζουμε πάνω κάτω πιο είναι. Με την Ευρωλίγκα να έχει αυξήσει του αγώνες η ομάδα, όπως είναι λογικό, χρειαζόταν και μεγαλύτερο ρόστερ πράγμα που έγινε αυτό το καλοκαίρι. Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερο ροτέισον. Όχι πως το περσινό που ήταν μικρότερο απέτυχε αλλά έτσι βρε παιδί μου κουβέντα να γίνεται. Γιατί να το ρισκάρεις άλλωστε ; Έτσι λοιπόν η ομάδα του Πειραιά φέτος έχει πάνω-κάτω δύο παίκτες για κάθε θέση και αυτό ενδέχεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στην φετινή ευρωπαϊκή αλλά και εγχώρια πορεία του. Ο προπονητής του Ολυμπιακού Γίωργος Μπαρτζώκας τρίβει τα χέρια του έχοντας το μεγαλύτερο ρόστερ της τελευταία τριετίας αλλά χωρίς όμως να είναι σίγουρος για το αν θα του βγουν οι καινούριοι παίκτες. Και αυτό λογικό.
Στους «κοντούς» η συνταγή παραμένει ίδια με μόνη διαφορά την προσθήκη του Λοτζέσκι, ο οποίος δείχνει πολύ θετικός. Τα φιλικά όμως δεν «πιάνουν» η αλήθεια είναι. Οι θέσεις 1 και 2 είναι κατά την γνώμη μου πλήρης αφού θα πλαισιώνονται από τους Μάνταρη, Λο, Σλούκα, Σπανούλη, Κατίβελλη και Λοτζέσκι.
Στις θέσεις 3-4 ο Ολυμπιακός υπέστει κατ᾽εμέ τις σημαντικότερες αλλαγές. Εδώ αγαπητοί μου παρουσιάζεται το ένα και μοναδικό ερωτηματικό. Θα μπορέσουν άραγε οι Πέτγουει, Σίμονς, Αργαβάνης, Παπαπέτρου, Γεωργάκης να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του προπονητή (κυρίως στις αμυντικές γιατί στην επίθεση είμαστε καλά) ; Για τους Περπέρογλου και Πρίντεζη είναι περιττό να μιλήσουμε.
Στα 5αρια η ομάδα δεν θα έχει πρόβλημα. Μπέγκιτς και Ντάνστον οι προσθήκες και ο παλιος (;) Μαυροειδής κλείνουν την θέση. Ο Μπέγκιτς κατά την γνώμη μου η σημαντικότερη προσθήκη αφού και πέρυσι αλλά και στην Σλοβενία έδειξε ότι δεν είναι και κανείς τυχαίος. Το πικ εν᾽ ρολ να κάνει σωστά και ο Βασιλάκης δεν θα τον αφήσει παραπονεμένο. Για το Ντάνστον δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη γιατί τα βίντεο του Youtube ξεγελούν τις περισσότερες φορές.
Καλά όλα αυτά αλλά κακά τα ψέματα η ομάδα και φέτος είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ηγέτη της που δεν είναι άλλος από τον Βασιλάκη (sic) ή αλλιώς Βασίλη Σπανούλη. Ένας από τους καλύτερους γκάρντ των τελευταίων ετών σαν άλλος βασιλιάς Ληρ έχει μοιράσει τρία βραβεία MVP στους γιους του (τα δύο από αυτά συνεχόμενα) ισοφαρίζοντας το αντίστοιχο ρεκόρ του Τόνυ Κούκοτς. Ο αρχηγός λοιπόν καλείται για ακόμη μία φορά να οργανώσει, να σκοράρει και να νικήσει όποιον αντίπαλο βρει στο διάβα του. Αυτό ίσως και να είναι το μεγαλύτερο συν του εφετινού Ολυμπιακού που θα έχει (ευτυχώς) για άλλα τρία χρόνια έναν από τους κορυφαίους γκάρντ και που τυχαίνει να βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα.
Τέλος θα πρέπει να περιμένουμε πολύ ακόμα για να δούμε «φως». Η χρονιά δεν έχει καλά καλά ξεκινήσει και κανονικό μπασκετάκι θα αρχίσουμε να βλέπουμε από το νέο έτος. Οπότε αναμένουμε και κρατάμε μικρό καλάθι σαν αγνοί οπαδοί του μπάσκετ και μόνο. Εύχομαι να έχουμε μία γεμάτη σεζόν (σίγουρα) και πολλά πολλά πολλά άρθρα στο ανανεωμένο Dixtaki.
Υ.Γ. Ολυμπία μου εύχομαι από καρδιάς να σε δούμε και φέτος «στρογγυλή». Τώρα που πήρες φόρα κάνε να έρθει και το τέταρτο … παιδί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου